koloniaal

De vroege Europese kolonisten van Boston hadden eerst het gebied Trimountaine genoemd (na zijn "drie bergen", waarvan er vandaag nog slechts sporen overblijven), maar na Boston, Lincolnshire, Engeland, werd het gebied later omgedoopt tot Boston, de oorsprong van een aantal prominente kolonisten. De naamswijziging op 7 september 1630 (oude stijl) was van puriteinse kolonisten uit Engeland die eerder dat jaar uit Charlestown waren overgestapt om zoet water te zoeken. Hun nederzetting was aanvankelijk beperkt tot het schiereiland van Shawmut, dat toen omringd was door de Massachusetts Bay en de Charles River, en verbonden was met het vasteland door een smal isthmus. Men denkt dat het schiereiland al 4000 voor Christus bewoond is.

In 1629 leidde de eerste gouverneur van de Massachusetts Bay Colony, John Winthrop, de ondertekening van de Cambridge Agreement, een belangrijk oprichtingsdocument van de stad. De puriteinse ethiek en de nadruk op onderwijs beïnvloedden zijn vroege geschiedenis; De eerste openbare school van Amerika, Boston, Boston, werd in 1635 in Boston opgericht.

John Hull en de pijnboomschilling hebben een centrale rol gespeeld bij de oprichting van de Massachusetts Bay Colony en de Old South Church in de jaren 1600. In 1652 heeft de wetgever van Massachusetts John Hull toestemming gegeven om een muntstuk te produceren. "De Hull Mint produceerde gedurende meer dan 30 jaar verschillende denominaties van zilverkleurige munt, waaronder de dennenboomschilling, totdat de politieke en economische situatie de exploitatie van de munt niet langer mogelijk uitvoerbaar maakte." Koning Charles II om redenen die vooral politiek van aard waren, beschouwde het hoogverraad van de "Hull Munt" als een straf om opgehangen, getrokken en gekruist te worden. "Op 6 april 1681 diende Edward Randolph een petitie in bij de koning en deelde hem mee dat de kolonie nog steeds op haar eigen munten drukte die hij als hoogverraad zag en dat het genoeg was om het handvest te vernietigen. Hij vroeg om een uitspraak van de heer Quo warranto (een gerechtelijke procedure waarbij de verweerder moet aantonen welke autoriteit hij heeft voor de uitoefening van een recht, een bevoegdheid of een bevoegdheid die hij beweert te houden) tegen Massachusetts wegens de schendingen."

Boston was de grootste stad van de dertien kolonies tot Philadelphia het in het midden van de 18e eeuw uitgroeide. De oceanfront van Boston maakte het tot een levendige haven, en de stad was voornamelijk actief in de scheepvaart en de visserij tijdens haar koloniale tijd. Boston stagneerde echter in de decennia voorafgaand aan de revolutie. Tegen het midden van de 18de eeuw overtroffen New York City en Philadelphia Boston in rijkdom. In deze periode ondervond Boston financiële problemen, zelfs toen andere steden in New England snel groeiden.

Revolutie en de belegering van Boston

Een zuidoostelijke kijk op de grote stad Boston in New England in Amerika (c. 1730)

In 1773 gooide een groep bosnische burgers in reactie op de Tea Act, in een gebeurtenis die bekend staat als de Boston Tea Party, thee van de East India Company naar Boston Harbour.

Kaart met een Britse tactische evaluatie van Boston in 1775.

Veel van de cruciale gebeurtenissen van de Amerikaanse revolutie vonden plaats in of nabij Boston. De penchant van Boston voor maffia-actie, samen met het groeiende gebrek aan vertrouwen van de kolonisten in Groot-Brittannië of het parlement van Boston, voedde een revolutionaire geest in de stad. Toen het Britse parlement de Stamp Act in 1765 aannam, verwoestte een Boston mob de huizen van Andrew Oliver, de ambtenaar die belast was met de handhaving van de wet, en Thomas Hutchinson, toen de Luitenant Gouverneur van Massachusetts. De Britten stuurden in 1768 twee regimes naar Boston in een poging de boze kolonisten te onderdrukken. Dit was niet goed bij de kolonisten. In 1770, tijdens het bloedbad in Boston, schoten de Britse troepen in een menigte die zich daarna rond hen had verzameld. De kolonisten hebben de Britten gedwongen hun troepen terug te trekken. Het evenement werd op grote schaal gepubliceerd en voedde een revolutionaire beweging in Amerika.

Het Dorchester Heights Monument werd opgezet ter plekke waar Putnam's forten werd geplaatst. De Amerikaanse strijdkrachten hielden de stad voor de rest van de oorlog.

In 1773 keurde het Parlement de Tea Act goed. Veel van de kolonisten zagen deze daad als een poging om hen te dwingen de belastingen te aanvaarden die door de wetten van Townshend zijn ingesteld. De actie leidde tot de Boston Tea Party, waar een groep bosnische burgers een hele lading thee door de East India Company naar Boston Harbor stuurde. De Boston Tea Party was een belangrijke gebeurtenis die tot de revolutie leidde, zoals de Britse regering met de onverdraaglijke wetten krachtig reageerde en de verloren thee van de Bostoniërs compenseerde. Dit maakte de kolonisten verder kwaad en leidde tot de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog. De oorlog begon in het gebied rond Boston met de gevechten van Lexington en Concord.

Boston zelf werd bijna een jaar belegerd tijdens de Siege van Boston, die op 19 april 1775 begon. De New England militie belemmerde de beweging van het Britse leger. Sir William Howe, toen opperbevelhebber van de Britse strijdkrachten in Noord-Amerika, leidde het Britse leger in de belegering. Op 17 juni hebben de Britten het schiereiland Charlestown in Boston gevangen genomen tijdens de strijd tegen Bunker Hill. Het Britse leger heeft de milities die daar zijn gestationeerd overtroffen, maar het was een pyrrusoverwinning voor de Britten omdat hun leger verwoestende slachtoffers heeft gemaakt. Het was ook een teken van de macht en de moed van de milities, want hun koppige verdediging maakte het voor de Britten moeilijk om Charlestown te vangen zonder veel troepen te verliezen.

Enkele weken later nam George Washington de militie over nadat het Continentale Congres het Continentale Leger had opgericht om de revolutionaire inspanningen te verenigen. Beide partijen hadden te maken met moeilijkheden en tekorten in de voorziening in de belegering, en de gevechten waren beperkt tot kleine aanvallen en roekeloosheid. De smalle Boston Neck, die destijds slechts ongeveer 100 meter breed was, belemmerde Washington's vermogen om Boston binnen te vallen, en er ontstond een lange impasse. Een jonge officier, Rufus Putnam, kwam met een plan om draagbare forten te maken uit hout dat op de bevroren grond onder dekking van duisternis zou kunnen worden gebouwd. Putnam oefende toezicht uit op deze inspanning, die zowel de forten als de tientallen kanonnen op Dorchester Heights heeft geïnstalleerd die Henry Knox met veel moeite door de sneeuw van Fort Ticonderoga had geleid. De verbaasde Britten woedden de volgende ochtend om een groot aantal kanonnen te zien hangen die op hen neerslaan. Generaal Howe zou hebben gezegd dat de Amerikanen in één nacht meer hadden gedaan dan zijn leger in zes maanden had kunnen doen. Het Britse leger heeft twee uur lang geprobeerd een kanonenbarrage te maken, maar hun schot kon niet op zo'n hoogte de kanonnen van de kolonisten bereiken. De Britten gaven het op, boden schepen en zeilden weg. Boston viert nog steeds elk jaar "Evacuatie Dag". Washington was zo onder de indruk dat hij Rufus Putnam tot zijn hoofdingenieur maakte.

Na de revolutie en de oorlog van 1812

Boston, als Eagle en de Wilde Goose Zie het, 1860, van J.W. Zwart, eerste opgenomen luchtfoto

State Street, 1801

Na de Revolutie heeft de lange zeevaarttraditie van Boston ertoe bijgedragen dat het een van de rijkste internationale havens ter wereld werd, waarbij de slavenhandel, de rum, de vis, het zout en de tabak bijzonder belangrijk waren. De havenactiviteit van Boston werd aanzienlijk beperkt door de Embargo Act van 1807 (aangenomen tijdens de Napoleonic Wars) en de oorlog van 1812. De buitenlandse handel keerde terug na deze vijandelijkheden, maar de handelaren in Boston hadden in de tussentijd alternatieven gevonden voor hun kapitaalinvesteringen. De industrie werd een belangrijk onderdeel van de economie van de stad, en de industriële productie van de stad overtrof de internationale handel in economisch belang tegen het midden van de 19e eeuw. Een netwerk van kleine rivieren die aan de stad grenzen en deze met de omliggende regio verbinden, heeft het vervoer van goederen vergemakkelijkt en geleid tot een wildgroei van fabrieken en fabrieken. Later heeft een dicht spoorwegnet de industrie en de handel in de regio bevorderd.

Beacon Hill in 1811 sluiten; een uitzicht vanuit het noorden naar het Massachusetts State House

In deze periode bloeide Boston ook cultureel, en bewonderde ze het raderige literaire leven en het genereuze artistieke patronage, waarbij leden van de oude Boston families - uiteindelijk Boston Brahmins genoemd - werden beschouwd als de sociale en culturele elites van het land.

Boston was een vroege haven van de Atlantische driehoeksslavenhandel in de kolonies van New England, maar werd al snel ingehaald door Salem, Massachusetts en Newport, Rhode Island. Boston werd uiteindelijk een centrum van de beweging voor afschaffing van de doodstraf. De stad reageerde krachtig op de Fugitive Slave Act van 1850 en droeg bij aan de poging van president Franklin Pierce om na de Anthony Burns Fugitive Slave Case een voorbeeld te maken van Boston.

In 1822 stemden de burgers van Boston om de officiële naam te veranderen van de "stad Boston" in de "stad Boston", en op 19 maart 1822 aanvaardden de mensen van Boston het handvest waarin de stad was opgenomen. Toen Boston als stad werd gecharterd, was de bevolking ongeveer 46.226, terwijl het gebied van de stad slechts 4,8 vierkante mijl (12 km²) bedroeg.

19e eeuw

View of downtown Boston from Dorchester Heights, 1841

Tremont Street, 1843

In de jaren 1820 groeide de bevolking van Boston snel en veranderde de etnische samenstelling van de stad dramatisch met de eerste golf van Europese immigranten. De Ierse immigranten domineerden de eerste golf van nieuwkomers in deze periode, met name na de Ierse hongersnood. in 1850 woonden ongeveer 35.000 Ieren in Boston. In de laatste helft van de 19e eeuw telde de stad steeds meer Ieren, Duitsers, Libanezen, Syriërs, Franse Canadezen en Russische en Poolse joden in de stad. Aan het einde van de 19e eeuw waren de basiswijken van Boston enclaves geworden van etnisch verschillende immigranten, met hun woonplaats, die een blijvende culturele verandering teweegbrachten. De Italianen werden de grootste inwoners van het Noorden, de Ieren domineerden Zuid-Boston en Charlestown, en de Russische joden woonden in het Westen End. De Ierse en Italiaanse immigranten brachten het katholieke katholiek bij zich. Op dit moment vormen katholieken de grootste religieuze gemeenschap van Boston, en de Ieren hebben sinds het begin van de 20e eeuw een belangrijke rol gespeeld in de politiek in Boston; Vooraanstaande figuren zijn onder meer de Kennedys, Tip O'Neill en John F. Fitzgerald.

Tussen 1631 en 1890 verdrievoudigde de stad haar gebied door middel van bodemsanering door het invullen van moerassen, moddervlakken en gaten tussen de waardes aan de voorzijde. De grootste regeneratie-inspanningen vonden plaats in de 19e eeuw; Vanaf 1807 werd de kroon van Beacon Hill gebruikt om een vijver van 20 ha te vullen die later het Haymarket Square-gebied werd. Het huidige staatshuis zit op deze berooide Beacon Hill. Herstelprojecten in het midden van de eeuw creëerden belangrijke delen van het South End, het West End, het Financial District en Chinatown.

Het Old City Hall was van 1865 tot 1969 thuis in de gemeente Boston.

General view of Boston, door J. J. Hawes, c. jaren 1860-1880

Haymarket Square, 1909

Na de brand in Great Boston in 1872 gebruikten de arbeiders het bouwen van puin als stortplaats langs de binnenwateren. In het midden van de 19e eeuw vulden de arbeiders bijna 600 hectare (2,4 km²) bekken Charles River Marshlands ten westen van Boston Common met grind per spoor van de heuvels van de Needham Heights. De stad heeft de aangrenzende steden Zuid-Boston (1804), East Boston (1836), Roxbury (1868), Dorchester (met inbegrip van huidige Mattapan en een deel van South Boston) (1870), Brighton (met inbegrip van huidige Allston) (1874), West Roxbury Jamaica Plain en Roslindale (1874), Charlestown (1874) en Hyde Park (1912). Andere voorstellen waren niet succesvol voor de annexatie van Brookline, Cambridge en Chelsea.

20e eeuw

Boston is aan het begin tot midden van de 20e eeuw in verval geraakt, toen fabrieken oud en verouderd werden en bedrijven de regio verhuisden voor goedkopere arbeidskrachten elders. Boston reageerde door verschillende stadsvernieuwingsprojecten te starten onder leiding van de Boston Redevelopment Authority (BRA) die in 1957 werd opgericht. In 1958 startte BRA een project om de historische wijk West End te verbeteren. Er was een sterke publieke oppositie tegen de grootschalige sloop en duizenden gezinnen werden ontheemd.

De BRA is doorgegaan met het uitvoeren van vooraanstaande domeinprojecten, waaronder het opruimen van het levendige Scollay Square-gebied voor de bouw van het modernistische regeringscentrum. In 1965 opende het Columbia Point Health Center in de buurt van Dorchester, het eerste gezondheidscentrum van de Gemeenschap in de Verenigde Staten. Het diende vooral het enorme Columbia Point-complex, dat in 1953 werd gebouwd. Het gezondheidscentrum is nog steeds in bedrijf en werd in 1990 gewijd aan het Geiger-Gibson Community Health Centre. Het Columbia Point-complex zelf werd van 1984 tot 1990 opnieuw ontwikkeld en nieuw leven ingeblazen in een woonwijk met gemengd inkomen, genaamd Harbour Point Apartments.

Tegen de jaren zeventig was de economie van de stad na 30 jaar economische neergang begonnen te herstellen. In deze periode werd een groot aantal grote stijgingen gebouwd in het Financial District en in de Boston's Back Bay. Deze hausse zette zich voort in het midden van de jaren tachtig en hervat zich na een paar pauzes. Ziekenhuizen zoals Massachusetts General Hospital, Beth Israel Deaconess Medical Center en Brigham en Women's Hospital leiden het land op het gebied van medische innovatie en patiëntenzorg. Scholen zoals het Boston Architecture College, Boston College, Boston University, de Harvard Medical School, Tufts University School of Medicine, Noordoosterse Universiteit, Massachusetts College of Art and Design, het Wentworth Institute of Technology, het Berklee College of Music, het Boston Conservatory, en vele anderen trekken studenten naar het gebied. Desondanks heeft de stad sinds 1974 te maken gehad met een conflict over de desegregatiebussing, dat in het midden van de jaren zeventig heeft geleid tot onrust en geweld rond openbare scholen.

21e eeuw

Terug Bay-buurt

Boston is een intellectueel, technologisch en politiek centrum, maar heeft een aantal belangrijke regionale instellingen verloren, waaronder het verlies aan fusies en overnames van lokale financiële instellingen zoals Fleet Boston Financial, dat in 2004 door de in Charlotte gevestigde Bank van Amerika werd overgenomen. In Boston gevestigde warenhuizen hebben Jordan Marsh en Filene allebei gefuseerd in de Macy van New York City. De overname van de Boston Globe in 1993 door The New York Times werd in 2013 ongedaan gemaakt toen deze werd doorverkocht aan de Boston zakenman John W. Henry. In 2016 werd aangekondigd dat General Electric zijn hoofdkantoor zou verplaatsen van Connecticut naar het district Seaport in Boston, en zich zou aansluiten bij veel andere bedrijven in deze zich snel ontwikkelende buurt.

Boston heeft in de laatste helft van de 20e eeuw een verrijking gekend, waarbij de huizenprijzen sinds de jaren negentig sterk zijn gestegen. de levenskosten zijn gestegen; Boston heeft een van de hoogste kosten van levensonderhoud in de Verenigde Staten en werd in een enquête van 214 steden uit 2011 op de 129e plaats ter wereld geplaatst. Ondanks de kosten van levensonderhoud staat Boston in 2011 in een enquête van 221 grote steden op de hoogste ranglijst van de levenskwaliteit in de wereld.

Op 15 april 2013 hebben twee Tsjetsjeense islamistische broers een paar bommen ontploft in de buurt van de finish van de Boston Marathon, waarbij drie mensen werden gedood en ongeveer 264 gewond raakten.

In 2016 heeft Boston kort een bod gedaan als kandidaat voor de Olympische zomerspelen van 2024. Het bod werd gesteund door de burgemeester en een coalitie van zakenlieden en plaatselijke filantropen, maar werd uiteindelijk ingetrokken vanwege de publieke oppositie. De USOC selecteerde vervolgens Los Angeles als de Amerikaanse kandidaat met Los Angeles die uiteindelijk het recht bood om de Olympische Zomer van 2028 te organiseren.

Boston zoals gezien vanuit het International Space Station (ISS)

Boston heeft een oppervlakte van 89,63 vierkante mijl (232,1 km²) - 48,4 vierkante mijl (125,4 km²) (54%) van land en 41,2 vierkante mijl (106,7 km²) (46%) water. De officiële hoogte van de stad, gemeten op de internationale luchthaven van Logan, ligt 19 ft (5,8 m) boven zeeniveau. Het hoogste punt in Boston is Bellevue Hill op 330 voet (100 m) boven zeeniveau, en het laagste punt is op zeeniveau. Boston, dat zich aan de kust van de Atlantische Oceaan bevindt, is het enige staatskapitaal in de aangrenzende Verenigde Staten met een oceanische kustlijn.

Het geografische centrum van Boston is in Roxbury. Ten noorden van het centrum vinden we het South End. Dit mag niet worden verward met South Boston, dat direct ten oosten van het zuiden ligt. Ten noorden van Zuid-Boston is East Boston en ten zuidwesten van East Boston is het North End.

— Auteur, onbekend - Een gemeenschappelijk lokaal colloquialisme

Panoramische kaart van Boston (1877)

Boston is omringd door de regio "Greater Boston" en grenst aangrenzend aan de steden Winthrop, Revere, Chelsea, Everett, Somerville, Cambridge, Watertown, Newton, Brookline, Needham, Dedham, Canton, Milton en Quincy. De Charles scheidt de wijken Allston-Brighton van Boston, Fenway-Kenmore en Back Bay van Watertown en de meerderheid van Cambridge, en de massa van Boston van de eigen Charlestown buurt. In het oosten liggen de haven van Boston en het gebied van de Nationale Recreatie van de Boston Harbor (dat een deel van het grondgebied van de stad omvat, met name Calf Island, Gallops Island, Great Brewster Island, Green Island, Little Brewster Island, Little Calf Island, Long Island, Lovells Island, Middle Brewster Island, Nixes Mate, Outer Brewster Island, Rainsford Island, Shag Rocks, Spectacle Island, The Graves, en Thompson Island). De Neponset rivier vormt de grens tussen de zuidelijke buurten van Boston en de stad Quincy en de stad Milton. De Mystic River scheidt Charlestown van Chelsea en Everett, en Chelsea Creek en Boston Harbour scheiden Oost Boston van Downtown, het Noorden, en de Seaport.

Cityscapes

Zeilboten aan de Charles zien de skyline van Boston over het hoofd, zoals te zien is bij Cambridge.

Van links naar rechts: Boston City Hall, the West End, the North End, Charlestown, Boston Harbour en East Boston

Zonnebeeld van de skyline van Boston en de Charles River

Groepen

200 Clarendon Street is het grootste gebouw in Boston, met een dakhoogte van 790 voet (240 m).

Boston wordt soms een "stad van buurten" genoemd vanwege de veelvuldige onderverdelingen; het stadsbestuur heeft officieel 23 wijken aangewezen. Meer dan tweederde van het moderne landgebied in Boston bestond niet toen de stad werd opgericht. In plaats daarvan werd het gecreëerd door de geleidelijke invulling van de omringende getijdengebieden door de eeuwen heen, met aarde van nivellerende of dalende drie oorspronkelijke heuvels van Boston (de "Triberg", waarna Tremont Street wordt genoemd) en met grind van Needham naar de achterbaai.

De binnenstad en de directe omgeving bestaan grotendeels uit monniksgebouwen met een lage opkomst (vaak federale stijl en Griekse revue), die zijn verbonden met moderne hoogtepunten, in het Financial District, Government Center en South Boston. De achterbaai omvat vele prominente landmerken, zoals de Openbare Bibliotheek van Boston, Christian Science Center, Copley Square, Newbury Street, en de twee grootste gebouwen van New England: de John Hancock Tower en het Prudential Center. In de buurt van de John Hancock Tower is het oude John Hancock-gebouw met zijn vooraanstaand lichtbaken, waarvan de kleur het weer voorspelt. Kleinere commerciële gebieden zijn onderverdeeld in gebieden met eengezinswoningen en eengezinswoningen met houten/bakstenen meergezinswoningen. Het South End Historic District is de grootste overlevende aangrenzende Victoriaanse buurt in de VS. De geografische ligging van het centrum en het zuiden van Boston werd vooral beïnvloed door het project Central Artery/Tunnel (dat niet officieel bekend staat als de "Big Dig"), dat de onscherp verhoogde centrale arterie heeft verwijderd en nieuwe groene ruimtes en open ruimtes heeft ingebouwd.

Klimaat

De skyline van Boston op de achtergrond, met valnaaldbladeren op de voorgrond

Afhankelijk van het gebruikte isotherm heeft Boston volgens de klimaatclassificatie Köppen een vochtig subtropisch klimaat (Köppen Cfa) onder de isotherm -3 °C (26,6 °F) of een vochtig continentaal klimaat onder de isotherm van 0 °C (Köppen Dfa). De stad kan het best worden omschreven als een overgangsgebied tussen de twee klimaten. De zomers zijn meestal warm en vochtig, terwijl de winters koud en stormachtig zijn, met soms zware sneeuw. Lente en vallen zijn gewoonlijk koel tot licht, waarbij de omstandigheden variëren afhankelijk van de windrichting en de positie van de straalstroom. De heersende windpatronen die de kust blazen minimaliseren de invloed van de Atlantische Oceaan. In wintergebieden aan de onmiddellijke kust zullen echter vaak meer regen dan sneeuw te zien zijn als er soms warme lucht uit de Atlantische Oceaan wordt gehaald. De stad ligt in de overgang tussen de hardheidzones van de USDA-fabriek 6b (het grootste deel van de stad) en 7a (het centrum van de stad, het zuiden van Boston en de wijken in Oost-Boston).

De heetste maand is juli, met een gemiddelde temperatuur van 73,4 °F (23,0 °C). De koudste maand is januari, met een gemiddelde van 29,0 °F (-1,7 °C). Periodes van meer dan 90 °F (32 °C) in de zomer en van minder dan het vriespunt in de winter zijn niet ongewoon, maar zelden verlengd, waarbij elk jaar ongeveer 13 en 25 dagen wordt gemeten. Op 7 januari 2018 vond de meest recente aflezing onder de 0 °F (-18 °C) plaats, toen de temperatuur daalde tot -2 °F (-19 °C). Bovendien kunnen er enkele decennia voorbij gaan tussen de metingen bij 100 °F (38 °C), waarbij het meest recente dergelijke optreden zich op 22 juli 2011 heeft voorgedaan, toen de temperatuur 103 °F (39 °C) bereikte. Het gemiddelde venster van de stad voor vriestemperaturen is 9 november tot 5 april. De officiële temperatuurgegevens varieerden van -18 °F (-28 °C) op 9 februari 1934 tot 104 °F (40 °C) op 4 juli 1911. Het dagelijkse recordkoude dagmaximum is 2 °F (-17 °C) op 30 december 1917, terwijl het warme dagminimum daarentegen op 2 augustus 1975 en 21 juli 2019 83 °F (28 °C) is.

Een grafiek van de cumulatieve sneeuwval in de winter op de internationale luchthaven van Logan van 1938 tot 2015. De vier winters met de grootste sneeuwval worden benadrukt. De sneeuwbalgegevens, die door NOAA zijn verzameld, zijn afkomstig van het weerstation op de luchthaven.

De kustlocatie van Boston aan de noordAtlantische Oceaan beperkt de temperatuur, maar maakt de stad zeer gevoelig voor weersystemen van de Nobelprijs die veel sneeuw en regen kunnen produceren. De stad heeft gemiddeld 110 mm neerslag per jaar van 43,8 inch (111 cm) en per seizoen een sneeuwval van 43,8 inch (111 cm). De meeste sneeuwval vindt plaats van medio november tot begin april en sneeuw komt in mei en oktober voor. Er is ook een grote jaarlijkse variabiliteit in sneeuwval; Zo was de winter van 2011-2012 slechts 9,3 cm (23,6 cm) aan ophoping van sneeuw, maar in de vorige winter was dat 81,0 inch (2,06 m).

Fog komt vrij vaak voor, vooral in de lente en de vroege zomer. Door de ligging langs de Noord-Atlantische Oceaan krijgt de stad vaak zeebaarzen, vooral in de late lente, waar de watertemperatuur nog steeds vrij koud is en de temperatuur aan de kust meer dan 20 °F (11 °C) kouder kan zijn dan een paar mijl in het binnenland, en soms met die hoeveelheid omlaag kan worden gebracht tot bijna middag. Van mei tot september komen er onweersbuien voor, die soms ernstig zijn met grote hagelbuien, schadelijke winden en zware regenval. Hoewel Boston nog nooit getroffen is door een gewelddadige tornado, heeft de stad zelf veel tornado-waarschuwingen meegemaakt. De verwoestende stormen komen meer voor in het noorden, westen en noordwesten van de stad. Boston heeft een relatief zonnig klimaat voor een kuststad op zijn breedtegraad, met een gemiddelde van 2.600 uur zonneschijn per jaar.

Inkomen per hoofd in het gebied Greater Boston, door US Census block group, 2000. De gestormde lijn toont de grens van de stad Boston.

Map of raciale distributie in Boston, 2010 US Census. Elke stip is 25 mensen: Wit, zwart, Aziatisch, ispanisch of ander (geel)

In 2019 zou Boston naar schatting 692.600 inwoners hebben die in 266.724 huishoudens wonen — een bevolkingsstijging van 9% ten opzichte van 2010. De stad is de op twee na dichtstbevolkte grote Amerikaanse stad met meer dan een half miljoen inwoners en het dichtstbevolkte staatskapitaal. Ongeveer 1,2 miljoen mensen kunnen tijdens de werkuren binnen de grenzen van Boston zijn, en wel 2 miljoen tijdens speciale evenementen. Deze schommeling van de bevolking wordt veroorzaakt door honderdduizenden buitenwijken die naar de stad reizen voor werk, onderwijs, gezondheidszorg en speciale evenementen.

In de stad was de bevolking verdeeld, met 21,9% op de leeftijd van 19 jaar en jonger, 14,3% van 20 tot 24, 33,2% van 25 tot 44, 20,4% van 45 tot 64 en 10,1% van 65 jaar of ouder. De gemiddelde leeftijd was 30,8 jaar. Voor elke 100 vrouwtjes waren er 92,0 mannetjes. Voor elke 100 vrouwen van 18 jaar en ouder waren er 89,9 mannetjes. Er waren 252.699 huishoudens, waarvan 20,4% kinderen onder de 18 jaar had die er leefden, 25,5% waren getrouwde stellen die samenleven, 16,3% had een vrouwelijke huisvrouw zonder echtgenoot en 54,0% was niet-familieleden. 37,1% van alle huishoudens bestond uit individuen en 9,0% had alleen iemand die 65 jaar of ouder was. De gemiddelde grootte van het huishouden was 2,26 en de gemiddelde gezinsgrootte was 3,08. Boston heeft een van de grootste LGBT-populaties in de Verenigde Staten.

Het gemiddelde inkomen van het huishouden in Boston was $51.739, terwijl het mediane inkomen voor een gezin $61.035 was. Voltijdse mannelijke arbeiders hadden een gemiddeld inkomen van $52.544 versus $46.540 voor voltijdse vrouwelijke werknemers gedurende het hele jaar. Het inkomen per hoofd van de bevolking voor de stad bedroeg 33.158 dollar. 21 , 4 % van de bevolking en 16 , 0 % van de gezinnen lagen onder de armoedegrens . Van de totale bevolking leefde 28,8% onder de 18 en 20,4% onder de 65. Boston heeft een aanzienlijke raciale welvaartskloof met blanke Bostoniërs met een gemiddelde nettowaarde van $247.500 vergeleken met een gemiddelde nettowaarde van $8 voor niet-geïmmigreerde zwarte inwoners en $0 voor de Dominicaanse immigrant.

In 1950 vertegenwoordigden de blanken 94,7% van de bevolking van Boston. Van de jaren vijftig tot het einde van de 20ste eeuw nam het aandeel niet-Latijns-Amerikaanse witte wijnen in de stad af. In 2000 bestond 49,5% van de bevolking van de stad uit niet-Latijns-Amerikaanse blanken, waardoor de meerderheid van de stad voor het eerst werd gevormd. In de 21ste eeuw heeft de stad echter te maken gehad met een aanzienlijke verrijking, waarbij rijke blanken naar voorheen niet-witte gebieden zijn verhuisd. In 2006 raamde het US Census Bureau opnieuw een kleine meerderheid voor niet-Latijns-Amerikaanse witten, maar sinds 2010, deels als gevolg van de woningcrash, en de toegenomen inspanningen om betaalbare woningen toegankelijker te maken, is de niet-blanke bevolking teruggelopen. Dit kan ook te maken hebben met een toename van de Latijns-Amerikaanse en Aziatische populaties en meer duidelijkheid rond de statistieken van de US Census, die wijzen op een niet-Latijns-Amerikaanse witte populatie van 47% (sommige rapporten geven iets lagere cijfers).

Chinatown, met zijn Pifang gate, is de thuisbasis van veel Chinese en ook Vietnamese restaurants.

De Amerikaanse zeelieden marcheren in de jaarlijkse St. Patrick's Day Parade in Boston. Ierse Amerikanen vormen de grootste etniciteit in Boston.

Boston gay pride mars, die jaarlijks in juni wordt gehouden

De Ieren vormen de grootste etnische groep in de stad, die 15,8% van de bevolking uitmaakt, gevolgd door de Italianen, die 8,3% van de bevolking uitmaken. De West-Indische en Caraïbische voorouders zijn een andere grote groep, met 6,0 procent.

In de grotere Boston groeiden deze aantallen aanzienlijk, met Dominicanen 170.000+ volgens schattingen van 2018, Puerto Ricans met 145.000+, Salvadorans 45.000+, Guatemalanen 40.000+ en Colombianen 35.000 + East Boston heeft een gevarieerde Latijns-Amerikaanse en Latijnse bevolking van Colombianen, Salvadoranen, Dominicanen, Guatemalanen, Mexicanen, Puerto Ricanen en zelfs Portugeestalige mensen uit Portugal en Brazilië. De populaties in het zuidwesten van Boston bestaan voornamelijk uit Dominicanen en Puerto Ricanen, die in dit deel meestal buurten delen met Afrikaanse Amerikanen en zwarte balken die afkomstig zijn uit het Caribisch gebied en Afrika, met name Kaapverdiërs en Haïtianen. Buren als Jamaica Plain en Roslindale hebben een groeiend aantal Dominicaanse Amerikanen meegemaakt. Grote Portugeestalige gemeenschappen van Portugezen, Brazilianen en Kaapverdiërs zijn aanwezig in gebieden als Oost-Boston, Roxbury en Jamaica Plain, die zich meestal mengen in Hispanics, zwarten en blanken.

Meer dan 27.000 Chinese Amerikanen maakten hun thuis in de stad Boston in 2013.

Ankerrie

Volgens de vijfjaarlijkse schattingen van de Amerikaanse Community Survey 2012-2016 zijn Massachusetts de grootste voorouders in Boston:

Demografische uitsplitsing naar postcode

Inkomen

De gegevens zijn afkomstig uit de vijfjarenramingen van de Amerikaanse communautaire enquête 2008-2012.

Religie

De oude Zuidelijke Kerk, een verenigde Kerk van Christus die voor het eerst in 1669 werd georganiseerd

Volgens een studie van het Pew Research Centre uit 2014 heeft 57% van de bevolking van de stad zich als christenen geïdentificeerd, waarbij 25% een verscheidenheid aan protestante kerken bijwoonde en 29% een beroep deed op rooms-katholieke overtuigingen; 33% beweert geen religieuze band, terwijl de resterende 10% bestaat uit aanhangers van het jodendom, het boeddhisme, de islam, het hindoeïsme, de Bahárí en andere geloofsovertuigingen.

Vanaf 2010 had de katholieke kerk het hoogste aantal aanhangers als enige denominatie in het gebied rond Boston Greater, met meer dan twee miljoen leden en 339 kerken, gevolgd door de Episcopale Kerk met 58.000 aanhangers in 160 kerken. De Verenigde Kerk van Christus had 55.000 leden en 213 kerken.

De stad heeft een joodse bevolking van naar schatting 248.000 joden in het metrogebied Boston. Meer dan de helft van de joodse huishoudens in het gebied Greater Boston wonen in de stad zelf, Brookline, Newton, Cambridge, Somerville of aangrenzende steden.

Boston is een wereldstad, die tot de 30 economisch krachtigste steden ter wereld behoort. Het metropolitane gebied van Greater Boston heeft samen $363 mrd, de op zes na grootste economie in het land en de op twaalf na grootste ter wereld.

De colleges en universiteiten van Boston hebben een grote invloed op de regionale economie. Boston trekt meer dan 350.000 studenten uit de hele wereld aan, die jaarlijks meer dan 4,8 miljard dollar bijdragen aan de economie van de stad. De scholen in het gebied zijn belangrijke werkgevers en trekken industrieën aan naar de stad en de omliggende regio. De stad is de thuisbasis van een aantal technologiebedrijven en is een centrum voor biotechnologie, met de beoordeling van het Milken Institute in Boston als het topcluster voor biowetenschappen in het land. Boston ontvangt het hoogste absolute bedrag aan jaarlijkse financiering van de National Institutes of Health van alle steden in de Verenigde Staten.

De stad wordt om uiteenlopende redenen als zeer innovatief beschouwd, zoals de aanwezigheid van de academische wereld, de toegang tot risicokapitaal en de aanwezigheid van veel hightech-ondernemingen. De corridor Route 128 en Greater Boston blijven een belangrijk centrum voor durfkapitaalinvesteringen en de hightech blijft een belangrijke sector.

Het toerisme vormt ook een groot deel van de economie van Boston, met 21,2 miljoen binnenlandse en internationale bezoekers die in 2011 8,3 miljard dollar uitgeven. Met uitzondering van bezoekers uit Canada en Mexico, bezochten meer dan 1,4 miljoen internationale toeristen Boston in 2014, waarbij de toeristen uit China en het Verenigd Koninkrijk de lijst leidden. De status van Boston als staatskapitaal en het regionale huis van federale agentschappen heeft de wet en de overheid tot een ander belangrijk onderdeel van de economie van de stad gemaakt. De stad is een grote zeehaven langs de oostkust van de Verenigde Staten en de oudste haven op industrieel en visserijgebied op het westelijk halfrond die voortdurend wordt geëxploiteerd.

In de Global Financial Centers Index van 2018 werd Boston gerangschikt als het dertiende meest concurrerende centrum voor financiële diensten ter wereld en het op één na meest concurrerende centrum in de Verenigde Staten. In Boston gevestigde Fidelity Investments hielp het onderlinge fonds in de jaren tachtig populariseren en heeft Boston tot een van de belangrijkste financiële centra in de Verenigde Staten gemaakt. De stad is het hoofdkwartier van de Santander Bank en Boston is een centrum voor durfkapitaalbedrijven. State Street Corporation, dat gespecialiseerd is in vermogensbeheer en bewaarnemingsdiensten, is gevestigd in de stad. Boston is een drukkerij en uitgeverij—Houghton Mifflin Harcourt is met hoofdkwartier in de stad, samen met Bedford-St. Martin's Press en Beacon Press. De uitgeverijen van Pearson PLC hebben ook honderden mensen in Boston in dienst. In de stad wonen drie grote congrescentra: het Hynes Convention Center in de Achterbaai, het Seaport World Trade Center en het Boston Convention and Exhibition Center op de zuidkust van Boston. De General Electric Corporation kondigde in januari 2016 haar besluit aan om het hoofdkantoor van het bedrijf naar het district Seaport in Boston te verplaatsen, van Fairfield in Connecticut, onder verwijzing naar factoren zoals de aanwezigheid van Boston in het hoger onderwijs. Boston is de thuisbasis van de hoofdzetel van verschillende grote atletische en schoenenbedrijven, waaronder Converse, New Balance en Reebok. Rockport, Puma en Wolverine World Wide, Inc. hoofdkwartier of regionale kantoren zijn net buiten de stad.

In 2019 verloor een jaarlijkse classificatie van de tijd die verspild werd in het verkeer in het gebied van Boston ongeveer 164 uur per jaar aan productiviteitsverlies als gevolg van de verkeerscongestie in het gebied. Dit bedroeg 2.300 dollar per jaar per chauffeur in de kosten.

Basisonderwijs en voortgezet onderwijs

Boston Latijn School werd opgericht in 1635 en is de oudste openbare middelbare school in de VS.

De openbare scholen in Boston laten 57.000 studenten toe die 145 scholen bijwonen, waaronder de bekende Boston Latijnse Academy, John D. O'Bryant School of Math & Science, en Boston Latin School. In 1635 werd de Boston Latijn School opgericht, de oudste middelbare school in de VS. Boston exploiteert ook de op één na oudste openbare middelbare school in de Verenigde Staten en de oudste openbare basisschool. De studenten van het systeem zijn 40% Latijns-Amerika of Latijns-Amerika, 35% zwart of Afrikaans-Amerikaans, 13% wit en 9% Aziatisch. Er zijn ook particuliere, parochiale en charterscholen, en ongeveer 3300 minderheidsstudenten nemen deel aan voorstedelijke scholen via de Metropolitan Educational Opportunity Council. In september 2019 startte de stad Boston Saves officieel, een programma dat elk kind dat in het kinderdagverblijf van de stad was ingeschreven een spaarrekening met 50 dollar oplevert, die gebruikt zou moeten worden voor de opleiding op school of in de loopbaan.

Hoger onderwijs

Kaart van de universiteiten van Boston

Massachusetts Institute of Technology (MIT) wordt vaak genoemd als topuniversiteiten ter wereld.

Harvard Business School, een van de beste zakelijke scholen van het land

Enkele van de bekendste en hoogst gerangschikte universiteiten in de wereld zijn in de buurt van Boston. Drie universiteiten met een grote aanwezigheid in de stad, Harvard, MIT en Tufts, bevinden zich vlak buiten Boston in de steden Cambridge en Somerville, bekend als de Brainpower Triangle. Harvard is het oudste hogeronderwijsinstituut van het land en ligt in het middelpunt van de Charles River in Cambridge, hoewel het grootste deel van de grond en een groot deel van de onderwijsactiviteiten in Boston liggen. De business school en de atletiekfaciliteiten bevinden zich in de wijk Allston in Boston, en de medische, tandheelkundige en volksgezondheidsscholen bevinden zich in de regio Longwood.

Het Massachusetts Institute of Technology (MIT) kwam uit Boston en stond al lang bekend als "Boston Tech"; in 1916 is het over de rivier naar Cambridge verplaatst . De hoofdcampus van de Tufts University ligt ten noorden van de stad Somerville en Medford, hoewel het zijn medische en tandheelkundige scholen in Boston's Chinatown vestigt op het Tufts Medical Center, een academisch medisch instituut met 451 bedden dat is ondergebracht in een ziekenhuis met volledige dienstverlening voor volwassenen en het Floating Hospital for Children.

Vier leden van de Vereniging van Amerikaanse universiteiten zijn in Greater Boston (meer dan enig ander metropolitaans gebied): Harvard University, Massachusetts Institute of Technology, Boston University en Brandeis University. Bovendien bevat Greater Boston zeven universiteiten met de hoogste onderzoeksactiviteit (R1) volgens de Carnegie-classificatie. Dit omvat naast de bovengenoemde vier, Boston College, de Noordoostelijke Universiteit en de Tufts University. Dit is in ruime mate de hoogste concentratie van dergelijke instellingen in één metropolitaans gebied. Ziekenhuizen, universiteiten en onderzoeksinstellingen in Greater Boston kregen in 2013 meer dan $1,77 mrd aan nationale ziekenfondsen, meer geld dan enig ander Amerikaans metropolitaans gebied.

Greater Boston heeft meer dan 100 universiteiten, met 250.000 studenten die alleen al in Boston en Cambridge zijn ingeschreven. Tot de grootste particuliere universiteiten van de stad behoren de Boston University (ook de op drie na grootste werkgever van de stad), met haar belangrijkste campus langs Commonwealth Avenue en een medische campus in het South End, de Noordoostelijke Universiteit in het gebied Fenway, de Suffolk Universiteit bij Beacon Hill, met inbegrip van de rechtenschool en business school, en Boston College, die de grens van Boston (Brighton) overstroomt. De enige openbare universiteit van Boston is de Universiteit van Massachusetts Boston op Columbia Point in Dorchester. De Roxbury Community College en Bunker Hill Community College zijn de twee publieke colleges van de stad. Over het geheel genomen hebben Boston's hogescholen en universiteiten meer dan 42.600 mensen in dienst, die goed zijn voor bijna 7% van de beroepsbevolking in de stad.

Kleinere particuliere universiteiten zijn onder meer Babson College, Bentley University, Boston Architecture College, Emmanuel College, Fisher College, MGH Institute of Health Professions, Massachusetts College of Pharmacy and Health Sciences, Simmons College, Wellesley College, Wheelock College, Wentworth Institute of Technology, New England School of Law (oorspronkelijk opgericht als de eerste vrouwelijke rechtenschool van Amerika) en Emerson College.

Metropolitan Boston is de thuisbasis van verschillende conservatoria en kunstscholen, waaronder Lesley University College of Art and Design, Massachusetts College of Art, de School of the Museum of Fine Arts, New England Institute of Art, New England School of Art and Design (Suffolk University), Longy School of Music of Bard College en het New England Conservatory (het oudste onafhankelijke conservatorium in de Verenigde Staten). Andere conservatoria zijn het Boston Conservatory en het Berklee College of Music, dat Boston tot een belangrijke stad voor jazzmuziek heeft gemaakt.

Een politieagent van Boston op Beacon Street

Boston heeft in de begroting 2021 $414 mln aan uitgaven voor de politie van Boston opgenomen. Dit is de op een na grootste toewijzing van middelen door de stad na de toewijzing aan de openbare scholen in Boston.

Zoals veel grote Amerikaanse steden heeft Boston sinds het begin van de jaren negentig een grote afname van de criminaliteit gezien. Het lage criminaliteitspercentage van Boston sinds de jaren '90 is toegeschreven aan de samenwerking van de politie van Boston met buurtgroepen en kerkparochie om te voorkomen dat jongeren zich bij bendes aansluiten, en aan de betrokkenheid van de Amerikaanse procureur en procureur. Dit heeft deels geleid tot wat men het "Boston Mirakel" noemt. De moorden in de stad daalden van 152 in 1990 (voor een moordcijfer van 26,5 per 100.000 mensen) tot slechts 31 - niet één van hen een minderjarige - in 1999 (voor een moordcijfer van 5,26 per 100.000).

In 2008 waren er 62 gevallen van homiciden gemeld. Tot 30 december 2016 was de grote misdaad met 7 procent gedaald en waren er 46 moorden vergeleken met 40 in 2015.

The Old State House, een museum op het Freedom Trail nabij de plek van de massamoord in Boston

In de negentiende eeuw werd de Old Corner Bookstore een verzamelplaats voor schrijvers, waaronder Emerson, Thoreau en Margaret Fuller. Hier bedrukte James Russell Lowell de eerste edities van het Atlantic Monthly.

Boston deelt veel culturele wortels met het grotere New England, waaronder een dialect van het niet-rotisch Oost-New England accent dat bekend staat als het accent van Boston en een regionale keuken met een grote nadruk op zeevruchten, zout en zuivelproducten. Boston heeft ook een eigen collectie neologismen, bekend als Boston slang en sardonische humor.

In het begin van de jaren 1800 schreef William Tudor dat Boston "misschien wel de meest perfecte en zeker de best gereguleerde democratie was die ooit bestond. In het onsterfelijke vuur van Athene is er iets dergelijks dat de naam alles wat modern is uit de vergelijking maakt. maar sinds de dagen van die glorieuze stad ken ik geen enkele stad die op een aantal punten zo dicht bij elkaar is gekomen , hoe ver het nog van dat illustere model kan zijn " . Vanuit dit oogpunt heet Boston de "Athene van Amerika" (ook een bijnaam van Philadelphia) voor zijn literaire cultuur, die een reputatie verdient als "de intellectuele hoofdstad van de Verenigde Staten".

In de negentiende eeuw schreven Ralph Waldo Emerson, Henry David Thoreau, Nathaniel Hawthorne, Margaret Fuller, James Russell Lowell en Henry Wadsworth Longfellow in Boston. Sommigen beschouwen de Old Corner Bookstore als de "cradle of American literature", de plaats waar deze schrijvers elkaar ontmoetten en waar de Atlantic Monthly voor het eerst werd gepubliceerd. In 1852 werd de openbare bibliotheek van Boston opgericht als de eerste vrije bibliotheek in de Verenigde Staten. De literaire cultuur van Boston gaat vandaag door dankzij de vele universiteiten van de stad en het Boston Book Festival.

Muziek krijgt in Boston een hoge mate van maatschappelijke ondersteuning. Het Boston Symphony Orchestra is een van de "Big Five", een groep van de grootste Amerikaanse orkesten, en het klassieke muziekmagazine Gramophone noemde het een van de "beste" orkesten ter wereld. Symphony Hall (ten westen van Back Bay) is de thuisbasis van het Boston Symphony Orchestra en het verwante Boston Youth Symphony Orchestra, het grootste jeugdorkest in het land, en het Boston Pops Orchestra. De Britse krant The Guardian noemde Boston Symphony Hall "een van de topontmoetingen voor klassieke muziek in de wereld" en voegde daaraan toe: "Symphony Hall in Boston was waar de wetenschap een essentieel onderdeel werd van het ontwerp van concertzaal". Andere concerten vinden plaats in de Jordzaal van de New England Conservatory. De Boston Ballet speelt in het Boston Opera House. Andere podiumkunstenorganisaties in de stad zijn de Boston Lyric Opera Company, Opera Boston, Boston Baroque (het eerste permanente Baroque orkest in de VS) en de Handel and Haydn Society (een van de oudste chorale bedrijven in de Verenigde Staten). De stad is een centrum voor hedendaagse klassieke muziek met een aantal podiumgroepen, waarvan er een aantal geassocieerd zijn met de conservatieven en universiteiten van de stad. Dit zijn onder meer het Boston Modern Orchestra Project en Boston Musica Viva. Verscheidene theaters bevinden zich in of nabij het theaterdistrict ten zuiden van Boston Common, waaronder het Cutler Majestic Theater, het Citi Performance Arts Center, het koloniale theater en het Orpheumtheater.

Symfoniehuis, huis van het Boston Symphony Orchestra

Museum of Fine Arts

Er zijn een aantal belangrijke jaarlijkse evenementen, zoals First Night, dat plaatsvindt op Nieuwjaarsdag, het Boston Early Music Festival, het jaarlijkse Boston Arts Festival in het Christoffel Columbus Waterfront Park, de jaarlijkse Boston gay pride parade en het festival dat in juni wordt gehouden, en de Italiaanse zomerfeesten in het Noorden die katholieke heiligen eren eren eren. De stad is het terrein van verschillende evenementen in de periode van 4 juli. Het gaat om de wekenlange Harborfest-festiviteiten en een Boston Pops-concert met vuurwerk aan de oevers van de Charles-rivier.

Verschillende historische sites met betrekking tot de Amerikaanse revolutie blijven behouden als onderdeel van het nationaal historisch park van Boston, vanwege de vooraanstaande rol van de stad. Velen zijn te vinden langs de Freedom Trail, die wordt gekenmerkt door een rode lijn bakstenen in de grond.

In de stad wonen ook verschillende kunstmusea en galerijen, waaronder het Museum voor Kunstvoorwerpen en het Isabella Stewart Gardner Museum. Het Instituut voor hedendaagse kunst is ondergebracht in een hedendaags gebouw dat is ontworpen door Diller Scofidio + Renfro in het district Seaport. Het South End Art and Design District (SoWa) van Boston en Newbury St. zijn beide galerijbestemmingen. Columbia Point is de locatie van de Universiteit van Massachusetts Boston, het Edward M. Kennedy Institute for the United States Senate, de John F. Kennedy Presidentiële Bibliotheek en Museum, en het Massachusetts Archives and Commonwealth Museum. Het Boston Athenæum (een van de oudste onafhankelijke bibliotheken in de Verenigde Staten), het Boston Children's Museum, Bull & Finch Pub (waarvan het gebouw bekend is bij de Cheers op de televisie), het Museum of Science en het New England Aquarium bevinden zich in de stad.

Boston is al vanaf de eerste dagen een bekend religieus centrum. De rooms-katholieke archdiocese van Boston bedient bijna 300 parochieën en is gevestigd in de kathedraal van het Heilige Kruis (1875) in het Zuiden, terwijl de Episcopale Diocese van Massachusetts net onder de 200 congregaties ligt, met de kathedraal-kerk van St. Paul (1811999) als episcopaal) zitplaats. Unitair universalisme heeft zijn hoofdkwartier in de wijk Fort Point. De christelijke wetenschappers zijn hoofdkwartier in Back Bay bij de Moederkerk (1894). De oudste kerk in Boston is de Eerste Kerk in Boston, opgericht in 1630. Konings Chapel was de eerste Anglicaanse kerk in de stad, die in 1686 werd opgericht en in 1785 werd omgevormd tot het Unitarianisme. Andere kerken zijn Christelijke Kerk (beter bekend als Old North Church, 1723), het oudste kerkgebouw in de stad, Trinity Church (1733), Park Street Church (1809), Old South Church (1874), Jubilee Christian Church en Basilica en Shrine of Our Lady of Perpetual Help op Mission Hill (1) 878).

Beveiliging tegen verontreiniging

De luchtkwaliteit in Boston is over het algemeen zeer goed. Tussen 2004 en 2013 was er volgens de EPO slechts vier dagen waarin de lucht ongezond was voor het grote publiek.

Enkele van de schonere energiefaciliteiten in Boston zijn het groene district Allston, met drie ecologisch compatibele woonfaciliteiten. Boston is ook een baanbrekende plek op het gebied van meerdere, betaalbare, groene woonfaciliteiten om de koolstofimpact van de stad te helpen verminderen en tegelijkertijd deze initiatieven financieel beschikbaar te maken voor een grotere bevolking. Het klimaatplan van Boston wordt om de drie jaar geactualiseerd en is voor het laatst in 2013 gewijzigd. Deze wetgever omvat de "Building Energy Reporting and Disclosure Ordinance", die vereist dat de grotere gebouwen van de stad hun jaarlijkse energie- en watergebruikstatistieken openbaar maken en om de vijf jaar deelnemen aan een energiebeoordeling. Deze statistieken worden door de stad openbaar gemaakt, waardoor de prikkels voor gebouwen om milieuvriendelijker te zijn, toenemen.

Burgemeester Thomas Menino introduceerde de Renew Boston Whole Building Incentive, die de kosten van levensonderhoud in gebouwen die als energie-efficiënt worden beschouwd, verlaagt. Dit biedt mensen de mogelijkheid om huisvesting te vinden in buurten die het milieu ondersteunen. Het uiteindelijke doel van dit initiatief is 500 Bostoniërs in staat te stellen deel te nemen aan een gratis energiebeoordeling thuis.

Zuiverheid en beschikbaarheid van water

Veel oudere gebouwen in bepaalde gebieden van Boston worden ondersteund door houten kussens die op de vulling van het gebied worden gedreven. deze kussens blijven gezond als zij onder water staan , maar worden gedurende lange tijd aan droge rot blootgesteld als zij aan lucht worden blootgesteld . Het grondwaterpeil is in veel stadsdelen gedaald, deels als gevolg van een toename van de hoeveelheid regenwater die rechtstreeks in riolen wordt geloosd in plaats van door de grond wordt geabsorbeerd. De Boston Groundwater Trust coördineert het toezicht op de grondwaterniveaus in de stad via een netwerk van openbare en particuliere meetputten. Maar de drinkwatervoorziening van Boston uit de Quabbin- en Wachusett-reservoirs is een van de weinigen in het land die zo zuiver is dat ze voldoet aan de federale wet inzake schoon water zonder filtratie.

Klimaatverandering en stijging van de zeespiegel

Bevolkingsdichtheid en verhoging boven zeeniveau in Greater Boston (2010)

De stad Boston heeft een klimaatactieplan ontwikkeld dat betrekking heeft op koolstofreductie in gebouwen, vervoer en energiegebruik. burgemeester Thomas Menino gaf opdracht tot het eerste klimaatactieplan van de stad in 2007, met een update die in 2011 werd gepubliceerd. Sindsdien heeft burgemeester Marty Walsh op deze plannen voortgebouwd met nieuwe updates die in 2014 en 2019 zijn gepubliceerd. Aangezien een kuststad grotendeels op volle zee is gebouwd, is de stijging van het zeeniveau voor de stadsregering van groot belang. In de laatste versie van het klimaatactieplan wordt voor het einde van de eeuw gerekend op een stijging van het zeeniveau van 2 tot 7 meter. Een afzonderlijk initiatief, de resistente Boston Harbour, bevat buurtspecifieke aanbevelingen voor de veerkracht van kustgebieden.

Fenway Park is het oudste professionele honkbalstadion dat nog in gebruik is.

Boston heeft teams in de vier grote Noord-Amerikaanse professionele sportcompetities plus Major League Soccer, en heeft sinds 2019 39 kampioenschappen gewonnen in deze competities. Het is een van de acht steden (samen met Chicago, Detroit, Los Angeles, New York, Philadelphia, St. Louis en Washington) die kampioenschappen hebben gewonnen in alle vier de grote Amerikaanse sportcompetities. Er is gesuggereerd dat Boston de nieuwe "TitleTown, USA" is, aangezien de professionele sportteams van de stad sinds 2001 twaalf kampioenschappen hebben gewonnen: Patriots (2001, 2003, 2004, 2014, 2016 en 2018), Red Sox (2004, 2007, 2013 en 2018), Celtics (2000 8), en Bruins (2011). Deze liefde voor sport maakte Boston tot de keuze van het Olympisch Comité van de Verenigde Staten om de Olympische zomerspelen van 2024 te organiseren, maar de stad wees op financiële zorgen toen ze haar bod op 27 juli 2015 introk.

De Boston Red Sox, oprichtend lid van de American League of Major League Baseball in 1901, speelde hun thuisspelletjes in Fenway Park, bij het Kenmore Square, in de sectie Fenway van de stad. Het is in 1912 het oudste sportarena of stadion dat actief in de Verenigde Staten wordt gebruikt onder de vier grote professionele Amerikaanse sportcompetities, de grote honkbal van de Liga, de Nationale voetbalbond, de National Basketball Association en de National Hockey League. Boston was de site van het eerste spel van de eerste moderne World Series, in 1903. De serie werd gespeeld tussen de AL Champion Boston Amerikanen en de NL kampioen Pittsburgh Piraten. Steeds weer wordt gemeld dat het team in 1903 bekend stond als de "Boston Pilgrims". Het eerste professionele honkbalteam van Boston was de Red Stockings, een van de charterleden van de National Association in 1871, en van de National League in 1876. Het team speelde onder die naam tot 1883, onder de naam Beaneaters tot 1911, en onder de naam Braves van 1912 tot ze na het seizoen van 1952 naar Milwaukee verhuisden. Sinds 1966 spelen ze in Atlanta als de Atlanta Braves.

De Celtics spelen bij de TD Garden.

De TD Garden, voorheen FleetCenter genoemd en gebouwd om de oude, sinds de vernieling van Boston Garden te vervangen, wordt aangesloten bij North Station en is het huis van twee grote liga-teams: de Boston Bruins van de National Hockey League en de Boston Celtics van de National Basketball Association. De arena bedraagt 18.624 voor basketbalspellen en 17.565 voor ijshockeyspellen. De Bruins was het eerste Amerikaanse lid van de National Hockey League en een Original Six franchise. De Boston Celtics richtten leden van de Basketball Association of America, een van de twee competities die samenkwamen om de NBA te vormen. De Celtics, samen met de Lakers van Los Angeles, hebben het onderscheid om meer kampioenschappen te hebben gewonnen dan een ander team NBA, allebei met zeventien. Het is ook de bedoeling dat de 2020 Laver Cup, een internationaal mannentoernooi, wordt georganiseerd door twee teams: Team Europe en Team World, waarvan de laatste uit niet-Europese spelers bestaat. Dit zal de vierde editie van het toernooi zijn, en de eerste keer dat Boston een ATP-toernooi organiseert sinds 1999, waar Marat Safin Greg Rusedski verslagen heeft.

Terwijl zij sinds 1971 in de voorstad Foxborough hebben gespeeld, werden de New England Patriots van de National Football League in 1960 opgericht als de Boston Patriots, die hun naam veranderden na hun verhuizing. Het team won de Super Bowl na de seizoenen 2001, 2003, 2004, 2014, 2016 en 2018. Ze delen Gillette Stadium met de New England Revolution van Major League Soccer. De Boston Breakers of Women's Professional Soccer, die in 2009 ontstond, speelden hun thuisspellen in het Dilboy Stadium in Somerville. De Boston Storm van de United Women's Lacrosse League werd in 2015 gevormd.

Harvard Stadium, het eerste academische atletisch stadion in de VS

Veel hogescholen en universiteiten in het gebied zijn actief in de atletiek op de universiteit. Vier NCAA-divisie I-leden spelen in het gebied—Boston College, Boston University, Harvard University en Noordoosterse Universiteit. Van de vier, neemt alleen Boston College deel aan het universiteitsvoetbal op het hoogste niveau, de Football Bowl Subdivision. Harvard neemt deel aan het op één na hoogste niveau, de afdeling Voetbalkampioenschap. De Boston kanonnen van de MLL spelen in Harvard Stadium.

Een van de bekendste sportevenementen in de stad is de Boston Marathon, de 26,2 mijl (42,2 km) race die 's werelds oudste jaarlijkse marathon is, die op Patriots' Day in april wordt gehouden. Op 15 april 2013 hebben twee explosies drie doden geëist en honderden gewonden geëist op de marathon. Een andere belangrijke jaarlijkse gebeurtenis is het hoofd van de Charles Regatta, die in oktober werd gehouden.

Boston Common gezien van de Prudential Tower

Boston Common, vlakbij het Financial District en Beacon Hill, is het oudste openbare park in de Verenigde Staten. Samen met de aangrenzende openbare tuin van Boston maakt het deel uit van de Emerald Necklace, een reeks parken die door Frederick Law Olmsted zijn ontworpen om de stad te omringen. De Emerald Necklace omvat Jamaica Pond, het grootste lichaam van zoetwater in Boston, en Franklin Park, het grootste park van de stad en het huis van de Franklin Park Zoo. Een ander groot park is de Esplanade, langs de oevers van de Charles River. De Hatch Shell, een buitenconcertplaats, grenst aan de Charles River Esplanade. Andere parken zijn verspreid over de hele stad, met grote parken en stranden bij Castle Island, in Charlestown en langs de kustlijnen van Dorchester, South Boston en East Boston.

Het parksysteem van Boston is nationaal goed bekend. In 2013 meldde The Trust for Public Land dat Boston gebonden was aan Sacramento en San Francisco vanwege het op twee na beste parksysteem van de 50 dichtstbevolkte Amerikaanse steden. ParkScore rangschikt de parksystemen van de stad met een formule die de mediane grootte van het park van de stad analyseert, parkarealen als percentage van het stadsgebied, het percentage inwoners binnen een halve kilometer van een park, de uitgaven voor parkdiensten per inwoner, en het aantal speelplaatsen per 10.000 inwoners.

Het parlement van Massachusetts, zetel van de regering van Massachusetts, op Beacon Hill

Boston heeft een sterke burgemeester - een systeem van bestuur waarin de burgemeester (die om de vier jaar wordt gekozen) een uitgebreide uitvoerende macht heeft. Marty Walsh werd burgemeester in januari 2014, zijn voorganger Thomas Menino's 20-jarige ambtstermijn was de langste in de geschiedenis van de stad. De Boston City Council wordt om de twee jaar gekozen; er zijn negen districtszetels en vier landelijke "grote" zetels. Het schoolcomité, dat toezicht houdt op de openbare scholen in Boston, wordt benoemd door de burgemeester.

Naast de stadsregering spelen talrijke commissies en overheidsinstanties, waaronder het Massachusetts Department of Conservation and Recreation, de Boston Public Health Commission, de Massachusetts Water Resources Authority (MWRA) en de Massachusetts Port Authority (Massport), een rol in het leven van de Bostoniërs. Als hoofdstad van Massachusetts speelt Boston een belangrijke rol in de staatspolitiek.

De stad heeft verschillende federale faciliteiten, waaronder de John F. Kennedy Federal Office Building, het Thomas P.O'Neill Jr. Federal Building, het John W. McCormack Post Office en Courthouse, de Federal Reserve Bank of Boston, de Amerikaanse Court of Appeal for the First Circuit en de United States District Court for the District of Massachusetts. Beide rechtbanken zijn gehuisvest in het Amerikaanse gerechtshof John Joseph Moakley.

Federaal, Boston is verdeeld tussen twee congresdistricten. Driekwart van de stad ligt in het 7de district en wordt vertegenwoordigd door Ayanna Pressley, terwijl de resterende zuidvierde in het 8ste district ligt en wordt vertegenwoordigd door Stephen Lynch, die beide democraten zijn; een Republikein heeft in meer dan een eeuw geen significant deel van Boston vertegenwoordigd. Het hooggeplaatste lid van de Senaat van de Verenigde Staten is Democraat Elizabeth Warren, voor het eerst verkozen in 2012. Het ondergeschikte lid van de Senaat van de Verenigde Staten is Democraat Ed Markey, die in 2013 werd gekozen om John Kerry te volgen na zijn benoeming en bevestiging als minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten.

De stad gebruikt een algoritme dat door het bestuur van Walsh wordt gecreeerd, genoemd CityScore, om de doeltreffendheid van de diverse stadsdiensten te meten. Deze score is beschikbaar op een openbaar online dashboard en stelt stadsleiders in staat om actie te ondernemen en aanpassingen door te voeren op gebieden die zorgen baren.

Boston heeft een in 2014 uitgevaardigde verordening die de politie van Boston verbiedt "om iedereen vast te houden die gebaseerd is op zijn immigratiestatus, tenzij ze een strafrechtelijk bevel hebben".

Kranten

De Boston Globe en de Boston Herald zijn twee van de belangrijkste dagbladen van de stad. De stad wordt ook bediend door andere publicaties zoals Boston magazine, DigBoston, en de Boston editie van Metro. De Christian Science Monitor, met hoofdkwartier in Boston, was vroeger een wereldwijde krant, maar eindigde in 2009 de publicatie van dagelijkse drukkerijen, waarbij werd overgeschakeld op ononderbroken online en wekelijkse tijdschriftenpublicaties. De Boston Globe geeft ook een tienenpublicatie aan de openbare middelbare scholen van de stad, Teens in Print of T.i.P., die door de tieners van de stad wordt geschreven en binnen het schooljaar driemaandelijks wordt geleverd. Het oneigenlijke Bostonian, een glossy lifestyle magazine, is van 1991 tot april 2019 gepubliceerd.

De Bay State Banner is een onafhankelijke krant die voornamelijk gericht is op de lezersbelangen van de Afrikaans-Amerikaanse gemeenschap in Boston, Massachusetts. De banner van de Bay State werd in 1965 opgericht door Melvin B. Miller die de hoofdredacteur en uitgever blijft. In 2015 werd in de publicatie de vijftigste verjaardag gevierd van het feit dat het een minderheidsgeoriënteerde wijk in de regio was.

De groeiende Latino-bevolking van de stad heeft geleid tot een aantal plaatselijke en regionale Spaanse kranten. Hieronder vallen El Planeta (eigendom van de voormalige uitgever van Boston Phoenix), El Mundo en La Semana. Siglo21, met zijn belangrijkste kantoren in de buurt van Lawrence, is ook op grote schaal verspreid.

Er zijn een aantal wekelijkse kranten gewijd aan de wijken in Boston. Onder hen is South Boston Online, opgericht in 1999, dat in gedrukte en online teksten te vinden is, en dat evenementen behandelt in South Boston en het district Seaport.

Verschillende LGBT-publicaties zijn bedoeld voor de grote LGBT-populatie in de stad (lesbisch, homo, biseksueel en transseksueel), zoals The Rainbow Times, het enige nieuwsblad van LGBT-kinderen dat eigendom is van lesbiennes en lesbiennes. De Rainbow Times, opgericht in 2006, is nu gebaseerd uit Boston, maar dient in heel New England.

Radio en televisie

Boston is de grootste omroepmarkt in New England, waarbij de radiomarkt de negende grootste in de Verenigde Staten is. Verscheidene belangrijke posten AM omvatten praatradio WRKO, sport/praatstation WEEI, en Radio WBZ CBS. WBZ (AM) zendt een nieuwsradioreformaat uit en is een 50.000 watt "duidelijk kanaal"station, de nachtelijke uitzendingen worden gehoord honderden mijlen van Boston. Een verscheidenheid van commerciële FM radionormen dienen het gebied, evenals NPR posten WBUR en WGBH. De radiostations van het college en van de universiteit omvatten WERS (Emerson), WHRB (Harvard), WUMB (UMass Boston), WMBR (MIT), WZBC (Boston College), WMFO (Tufts University), WBRS (Brandeis University), WTBU (Boston University, campus en web only), WRBB (Noordoosteruniversiteit) en WMLN-FM y College).

De Boston Television DMA, die ook Manchester, New Hampshire, omvat, is de 8e grootste in de Verenigde Staten. De stad wordt bediend door zenders die elk groot Amerikaans netwerk vertegenwoordigen, waaronder WBZ-TV 4 en het zusterstation WSBK-TV 38 (de eerste een CBS O&O, de tweede een MyNetwork TV-afdeling), WCVB-TV 5 en het zusterstation WMUR-TV 9 (beide ABC), WHDH 7 en zijn zusterzender WLVI 56 (het eerste onafhankelijke station, de tweede een CW aansluiting), WBTS-CD 15 (een NBC O&O) en WFXT 25 (Fox). De stad is ook het thuisstation van PBS WGBH-TV 2, een belangrijke producent van PBS-programma's, die ook WGBX 44 exploiteert. De Spaanstalige televisienetwerken, met inbegrip van UniMás (WUTF-TV 27), Telemundo (WNEU 60, een zusterstation op WBTS-CD) en Univisión (WUNI 66), zijn aanwezig in de regio, met WNEU en WUNI als zenders die eigendom zijn van het netwerk. De meeste televisiezenders van het gebied hebben hun zenders in de nabijheid van Needham en Newton langs de route 128. Zes Boston-televisiezenders worden door de Canadese satellietaanbieder Bell TV en door de kabeltelevisiemaatschappijen in Canada vervoerd.

film

Er zijn al sinds 1903 films gemaakt in Boston, en het blijft zowel een populaire omgeving als een populaire filmlocatie.

Harvard Medical School, een van de meest prestigieuze medische scholen ter wereld

De medische en academische ruimte van Longwood, grenzend aan de wijk Fenway, is ondergebracht bij een groot aantal medische en onderzoeksfaciliteiten, waaronder Beth Israel Deaconess Medical Center, Brigham and Women's Hospital, Boston Children's Hospital, Dana-Farber Cancer Institute, Harvard Medical School, Harvard School of Dental Medicine, Harvard T.H. Chan School of Public Health, Joslin Diabetes Center en het Massachusetts College of Pharmacy and Health Sciences. In het gebied van de Beacon Hill bevinden zich belangrijke medische voorzieningen, waaronder het Massachusetts General Hospital, Massachusetts Eye and Ear Infirmary en Spaulding Rehabilitation Hospital. Het Medisch Centrum van St. Elizabeth is in het Brighton Center van de wijk Brighton. Het New England Baptist Hospital is in Mission Hill. De stad heeft medische centra voor Veteranenzaken in de wijken Jamaica Plain en West Roxbury. De Boston Public Health Commission, een agentschap van de Massachusetts-regering, houdt toezicht op de gezondheidsproblemen van stadsbewoners. Boston EMS verleent medische spoeddiensten aan ingezetenen en bezoekers in het ziekenhuis.

Veel van de medische faciliteiten van Boston zijn verbonden met universiteiten. De faciliteiten in het medische en academische gebied Longwood en in het Algemeen ziekenhuis Massachusetts zijn aangesloten bij de Harvard Medical School. Tufts Medical Center (voorheen Tufts-New England Medical Center), in het zuidelijke deel van de wijk China, is verbonden met de Tufts University School of Medicine. Boston Medical Center, in de wijk South End, is de belangrijkste onderwijsinstelling voor de Boston University School of Medicine en het grootste traumatische centrum in het gebied Boston; het werd gevormd door de fusie van het Boston University Hospital en het Boston City Hospital, het eerste gemeenteziekenhuis in de Verenigde Staten.

Vervoer

Een MBTA Red Line-trein die Boston vertrekt voor Cambridge. Bostoniërs zijn in hoge mate afhankelijk van het openbaar vervoer, waarbij dagelijks meer dan 1,3 miljoen Bostoniërs in de bussen en treinen van de stad rijden (2013).

Logan International Airport, in East Boston en beheerd door de Massachusetts Port Authority (Massport), is het belangrijkste vliegveld van Boston. In de buurt van algemene vliegvelden zijn de luchthaven van Beverly Municipal in het noorden, Hanscom Field in het westen en Norwood Memorial Airport in het zuiden. Massport exploiteert ook verscheidene belangrijke faciliteiten in de haven van Boston, waaronder een terminal voor cruiseschepen en faciliteiten voor de verwerking van bulkgoederen en containergoederen in Zuid-Boston, en andere faciliteiten in Charlestown en East Boston.

De straten van het centrum van Boston groeiden organisch uit, dus vormen ze geen gepland raster, in tegenstelling tot die van de later ontwikkelde Back Bay, East Boston, het South End en South Boston. Boston is het oostelijke uiteinde van I-90, dat in Massachusetts langs de Massachusetts Turnpike loopt. Het verhoogde deel van de centrale arterie, dat het grootste deel van het verkeer in het centrum van Boston vervoerde, werd vervangen door de O'Neill-tunnel tijdens de Big Dig, die begin 2006 grotendeels voltooid was. De voormalige en huidige centrale slagader volgt I-93 als de primaire noord-zuidslagader uit de stad. Andere belangrijke snelwegen zijn US 1, dat verkeer naar de Noordkust en gebieden ten zuiden van Boston vervoert, US 3, dat verbinding maakt met de noordwestelijke buitenwijken, Massachusetts Route 3, die verbinding maakt met de Zuidelijke Kaap en de Zuidkust, en Massachusetts Route 2, die verbinding maakt met de westelijke buitenwijken. Omringend in de stad is Massachusetts Route 128, een partiële route die grotendeels is ondergedompeld door andere routes (meestal I-95 en I-93).

Met bijna een derde van de Bostoniërs die gebruik maken van het openbaar vervoer voor hun woon-werkverkeer, heeft Boston het vijfde hoogste percentage van het gebruik van het openbaar vervoer in het land. De stad Boston heeft een hoger dan gemiddeld percentage huishoudens zonder auto. In 2015 ontbeerde 35,4 procent van de Boston huishoudens een auto, die in 2016 licht daalde tot 33,8 procent. Het nationale gemiddelde bedroeg in 2016 8,7%. Boston bedroeg in 2016 gemiddeld 0,94 auto's per huishouden, tegen een nationaal gemiddelde van 1,8. Het Openbaar Vervoersbureau van Boston, de Massachusetts Bay Transportation Authority (MBTA), exploiteert het oudste ondergrondse systeem voor snelle doortocht in Amerika en is het vierde drukste systeem voor snelle doortocht in het land, met 65,5 mijl (105 km) op vier lijnen. De MBTA exploiteert ook drukke bus- en forensenspoornetten en watersluitingen.

South Station, het drukste spoorwegknooppunt in New England, is een terminal van Amtrak en een groot aantal spoorlijnen van MBTA.

Blauwfietsen in Boston

De Amtrak intercity rail to Boston wordt verzorgd door vier stations: South Station, North Station, Back Bay en Route 128. South Station is een belangrijke intermodale hub en is de terminal van de noordoostelijk gelegen routes van Amtrak, Acela Express en Lake Shore Limited, naast de meervoudige MBTA-diensten. De achterbaai wordt ook bediend door MBTA en deze drie Amtrak-routes, terwijl Route 128, in de zuidwestelijke voorsteden van Boston, alleen wordt bediend door de Acela Express en Northeast Regional. Ondertussen eindigt Amtrak's Downeaster naar Brunswick, Maine in North Station, en is het de enige route van Amtrak om dat te doen.

Met de naam "The Walking City" heeft Boston meer voetgangersforensen dan andere steden met een vergelijkbare bevolkingsdichtheid. Door factoren zoals noodzaak, de compactheid van de stad en de grote studentenpopulatie, wint 13 procent van de bevolking te voet, waardoor het het hoogste percentage voetgangersforensen in het land is uit de grote Amerikaanse steden. In 2011 rangschikte Walk Score Boston op de derde plaats in de meest walgelijke stad van de Verenigde Staten. Vanaf 2015 rangschikt Walk Score nog steeds Boston als de derde meest walkbare Amerikaanse stad, met een Walk Score van 80, een Transit Score van 75, en een Bike Score van 70.

Tussen 1999 en 2006 noemde het tijdschrift Bicycling Boston drie keer als een van de ergste steden in de VS voor fietsen; het is een van de hoogste fietspatronen . In 2008 zette hetzelfde tijdschrift Boston op zijn lijst "Vijf voor de toekomst" als "Future Best City" voor fietsen, als gevolg van verbeteringen aan de fietsomstandigheden in de stad, en het fietsforenpercentage van Boston steeg van 1% in 2000 tot 2,1% in 2009. Het bikeshare-programma Bluebikes, oorspronkelijk Hubway genoemd, lanceerde eind juli 2011, die meer dan 140.000 ritten registreerden voor het einde van het eerste seizoen. De naburige gemeenten Cambridge, Somerville en Brookline hebben zich in de zomer van 2012 aangesloten bij het Hubway-programma. In 2016 zijn er 1.461 fietsen en 158 dockingstations in de hele stad. De Oplossingen van PBSC Urban verstrekt fietsen en technologie voor dit motor-delend systeem.

In 2013 had het metropolitane metropolitane gebied Boston-Cambridge-Newton (Boston MSA) het op zeven na laagste percentage werknemers die door particuliere auto's (75,6%) werden gereisd, met 6,2% van de werknemers in de regio die over het spoorvervoer reizen. In de periode vanaf 2006 tot eind 2013 was de MSA in Boston het meest sterk gedaald van werknemers die met auto's (3,3%) naar het buitenland gingen, onder MSA's met meer dan een half miljoen inwoners.

De stad Boston heeft elf officiële zustersteden:

•   Kyoto, Japan (1959)
•   Straatsburg, Frankrijk (1960)
•   Barcelona, Spanje (1980)
•   Hangzhou, Volksrepubliek China (1982)
•   Padua, Italië (1983)
•   Melbourne, Australië (1985)
•   Beira, Mozambique (1990)
•   Taipei, Taiwan (1996)
•   Sekondi-Takoradi, Ghana (2001)
•   Belfast, Northern Ireland, UK (2014)
•   Praia, Kaapverdië (2015)

Boston heeft via een memorandum van overeenstemming (MOU) formele partnerschapsrelaties met vier andere steden of regio's:

•   Guangzhou, Volksrepubliek China (2014)
•   Lyon, Frankrijk (2016)
•   Kopenhagen, Denemarken (2017)
•   Mexico-stad, Mexico (2017)
•   Noordwesten van Ierland, Ierland (2017)